প্ৰেম বিশেষ সংখ্যাঃ
ৰোমাণ্টিক যুগৰ কবিতাৰ বৈশিষ্ট্যসমূহ ৰোমাণ্টিক ভাবাদর্শৰে পৰিচালিত হোৱাৰ বাবে এই যুগৰ কবিতাসমূহক ৰোমাণ্টিক কবিতা বুলি কোৱা হয় । ৰোমাণ্টিক যুগৰ কবিতাৰ এটা বিশেষত্ব হ'ল প্ৰেম । প্ৰেম বুলি ক'লে আমি কি বুজোঁ । প্ৰেম বুলি ক'লে ডেকা-গাভৰুৰ মাজত হোৱা প্ৰেমৰ কথাকে সূচায় নেকি ! নিশ্চয় নহয় । প্ৰেম বুলি ক'লে যিকোনো প্ৰেম হ'ব পাৰে- প্ৰকৃতি প্ৰেম , দেশ প্ৰেম , মানৱ প্ৰেম আদি । প্ৰেমৰ কবিতাৰ মাজত যিকোনো প্ৰেমৰ কথাৰ চিত্ৰ- বিচিত্ৰ ৰূপ প্ৰকাশ পাব পাৰে । জাতীয় জয়গান, গ্ৰাম্য সৰল জীৱনৰ প্ৰতি আকৰ্ষণৰ প্ৰকাশ, অতীত প্ৰেমৰ প্ৰকাশ, সহজ-সৰল মানুহৰ জীৱনৰ সহানুভূতিশীল চিত্ৰণ , প্ৰিয়াৰ ৰূপ বৰ্ণনা এই সকলোতে প্ৰকাশিত হয় একোখন প্ৰেম ছবি ।
ৰোমাণ্টিক কবিতাই প্ৰথমবাৰৰ সাধাৰণ মানুহৰ জীৱনত প্ৰেমৰ ভূমিকাৰ মনোনিৱেশ কৰে । বেজবৰুৱাৰ দৃষ্টিত প্ৰেমেই জগতৰ ধৰণী । এই প্ৰসংগত বেজবৰুৱাৰ একমাত্ৰ মনোৰম উক্তি -
" প্ৰেমত ঘূৰিছে ভূ-মণ্ডল
প্ৰেমত ঘূৰিছে শতদল ।"
ৰোমাণ্টিক কবি সকলে প্ৰেমৰ মহানতাক বৰ শলাগিছিল" প্ৰেমত ঘূৰিছে ভূ-মণ্ডল/ প্ৰেমত ঘূৰিছে শতদল " বুলি । তেওঁলোকে প্ৰেমক অপাৰ মৰ্য্যদা প্ৰদান কৰিছিল ।কিন্তু আধুনিক কালৰ কবি সকলে প্ৰেমৰ মহানতাক আৰু পেনননি দুয়োটাকে উপেক্ষা বাস্তৱানুগ দৃষ্টিত প্ৰেমক বিচাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে ।বাৰে ৰহণীয়া কল্পনাক বাদ দি বাস্তৱক সাবটি লৈ তেওঁলোকে প্ৰেমৰ ক্ষেত্ৰত নতুন সংজ্ঞা আৰু সংবেদনা সৃষ্টি কৰিলে ।কবি চৈয়দ আব্দুল মালিকে তেওঁৰ " ফুল শয্যাৰ ৰাতি" নামৰ কবিতাত প্ৰেয়সীক কৈছে -
"সাদিন পাচত শেষ হ'ব ছুটি
আঁতৰা-আঁতৰি হ'ম আমি দুটি,
তোমাৰ হাতত ৰ'ব চৰু ছাই
মোৰ হাত ক'লা কলম তিয়াই;
কাগজত মই আঁকি পাৰি যাম
এহাতেৰে মচি কপালৰ ঘাম;
সেই অঁকাবোৰ তুমি আৰু মোৰ
কপালতো হ'ব লেখা;
ছুটী দিয়ে যদি ঘূৰি ফাগুনত
হ'ব পুনৰায় দেখা ।"
আহকচোন আমি আগবাঢ়ি যাওঁ প্ৰেমৰ মাজেৰে এই জীৱন । ভালপাওঁ নিজক আৰু সমাজক । ভালপাওঁ এই দেশৰ মাটি আৰু মানুহ ।
প্ৰকাশ পালে অসমীয়া ফ্লিপিং আলোচনী শব্দ-সাঁকোৰ প্ৰেম বিশেষ সংখ্যাটি। আলোচনীখন পঢ়িবলৈ তলৰ Download লিংকত ক্লিক কৰক-
No comments:
Post a Comment